Jaki jest prawidłowy rozwój dziecka? Jakie czynności powinno wykonywać roczne dziecko, a czego wymaga się od dwu latka? Dzieciństwo zajmuje ważne miejsce w życiu każdego człowieka. Trwa zaledwie kilka lat, ale w żadnym innym okresie życia nie dokonuje się tak wiele zmian w tak krótkim czasie.. Gdy przyglądamy się każdym etapom naszego życia, można z łatwością stwierdzić, że w żadnym innym etapie zmiany rozwoju nie są tak szybkie i znaczące dla dalszego rozwoju. Z jednej strony są bardzo chłonne na przyswajanie wiedzy, a z drugiej bardzo podatne na negatywne wpływy, zaburzające jego rozwój. Tak więc, jak powinien on przebiegać prawidłowo, jakie powinny być etapy rozwoju? Jeżeli interesuję Cię to zagadnienie, zapraszam do artykułu.
Oto przegląd prawidłowości rozwojowych, według prof.dr.hab. Jagody Cieszyńskiej, u dzieci od 13 miesiąca do drugiego roku życia, które musza się pojawić w określonym wieku, by mogło się nadal rozwijać. Tekst zachowań szczególnie znaczących zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.
13-16 miesiąc życia:
nazywanie czynności,
słowem lub gestem wyrażanie przeczenia lub negacji,
powtarzanie słów i sylab wypowiedzianych przez dorosłego,
podejmowanie prób rysownia,
kopanie piłki,
picie z kubka,
próby posługiwania się łyżka lub widelcem,
wkładanie klocków w otwór w deseczce,
aktywne reagowanie na pieszczoty,
budowanie wieży z 2 klocków,
używanie gestykulacji do przekazywania znaczeń.
17-20 miesiąc życia:
podejmowanie próby grania na instrumentach,
wchodzenie po schodach,
budowanie wieży z 4 klocków,
rzucanie piłką,
powtarzanie prostych sekwencji ruchów dorosłego,
wyrażanie zainteresowania rówieśnikami,
odroczone naśladowanie używania narzędzi.
Drugi rok życia:
umieszczanie klocków w otworach zróżnicowanych kształtem,
budowanie szeregów i wieży z klocków,
umieszczenie klocków w otworach zróżnicowanych wielkością,
łączenie w wypowiedziach dwóch wyrazów,
pojawienie się początków fleksji,
dobieranie części obrazka do całości (np. głów zwierzątek do całości),
dobieranie par zabawek,
dobieranie identycznych obrazków,
dobieranie obrazka do zabawki,
próby jazdy na rowerku,
naśladowanie wzoru zbudowanego z czterech prostokątów,
próby rozbierania się,
odkręcanie pokrywki,
budowanie wieży z 6 klocków.
Należy też tu zaznaczyć, ze każdy człowiek jest indywidualną jednostką i każdy rozwija się w swoim tempie, nie trzeba wpadać w panikę, jeżeli dziecko nie wykonuje dwóch czynności w określonym miesiącu, być może wystarczy tylko trochę z dzieckiem popracować. Jednak, gdy występuję większa ilość braków rozwojowych u dziecka, lub po mimo pracy rodzica dziecko je nie nabywa, należy zgłosić się do specjalisty, być może powinna być poddane oddziaływaniom terapeutycznym. Gdyż na wczesnym stadium rozwoju mózg dziecka jest na tyle elastyczny, że wszelkie zakłócenia rozwoju mogą jeszcze zostać zniwelowane. Podam tutaj przykład Michała, chłopca zdiagnozowanego w siódmym roku życia na autyzm. Wszystkie objawy bardzo wcześnie wskazywały na autyzm; nie wielka potrzeba snu w pierwszych dwóch latach życia, nadmierne reagowanie na dźwięki połączone z krzykiem, brak zainteresowania zabawkami, stereotypie ruchowe podczas zabawy oraz kiwanie się jak przy chorobie sierocej. Brak poszukiwania pocieszenia u matki w sytuacji stresu. W wieku trzech lat znał cyfry i litery. Fascynowało go liczenie jako mechanizm. Dokonywał obliczeń rachunkowych, ale nie umiał odpowiedzieć ile jest 4 + 3. Chłopiec odtwarzał zasłyszane rozmowy jak w dyktafonie. Michał miał szanse zostać zdiagnozowany jeszcze przed drugim rokiem życia, gdy zachowania autystyczne jeszcze się nie pogłębiły. Jednak chłopiec został zdiagnozowany zbyt późno, a terapia rozwojowa nie była już możliwa.
Comments